KEKANCA LAN CITA
- CITA
10 Juni 2014 – Esuk umut umut Dini wis siap budhal
sekolah. Dheweke seneng banget amarga
ing dina iku statuse wis dadi kakak kelas sing ana ing salah
sawijining sekolahan favorit ing kuthone.
Kaya dene biasane Dini mesthi nunggu ketelu konco rakete yaiku Novi,
Fina, lan Cinta ana ing perpustakaan sekolah.
Bocah papat iku pancen bocah kang sregep lan pinter – pinter. Saben semesteran bocah papat iku mesthi oleh
rangking paling dhuwur ing kelase. Ora let suwi banjur koncone teko.
( ana ing ngarep perpus seng katon resik lan rapih )
Dini : “Fin, pean tekone kok
awan banget, kawanen ta ?”
Fina : “Ora Din, nanging mau
bensin motorku entek, dadine aku kudu tuku bensin disek ing SPBU lor SMPku
kae”.
Novi : “Sorry cah, aku telat,
aku lali nek dino iki mlebu sekolah”.
Dini : “Pean iki nov, nov,
mosok lali yen dina iki mlebu”.
Novi : “Hehehe, maklum kebiasaan yen preian sekolah aku
mesthi tangi awan.
Fina : “Lha Cinta ing endi Din
?”
Dini : “Wonge mau pamit aku,
dheweke arep ing kantin disek, tumbas sarapan.
Kepapat
bocah iku mau banjur
mlaku menyang kelase.
( ana ing ngarep kelas XII Akuntansi 5 . kelas kang panggone ana ing paling mburi dewe seng cedak mushola, nanging kahanane ora tau anteng, isine mung rame lan senengane gojekan )
Dini
: “Cah, tugas BKmu
(Bab Masa Depan) wes kok garap opo durung?”
Novi
: “ Wis, iki garapanku wis rampung”.
Dewi
lan Putri : “ Garapanku
yo wis rampung”.
Novi
: “ Nek kabeh wis, ayo podho ndang dikumpulne”.
Dewi
: “ Ayo, mengko ditempelne ing rumah pohon ing enggon biasane awake kumpul”.
Dini
: “ Ayo, mengko muleh sekolah ya”.
Dewi,Novi,
lan putri : “ Iyo”.
Sak bubare sekolah
banjur kepapat bocah iku mau kumpul ana ing rumah
pohon sing biasane kanggo kumpul bocah-bocah mau.
( ana ing rumah pohon kang panggone ana ing sak kidul e sekolahan )
Putri
: “ Ayo ditempelne
ing blabak kene wae”.
Dini
: “ Ngene wae, Putri gonmu tempelno ono ing blabak
sisih wetan, Dewi ana ing sisih Lor, Novi gonmu sisih kidul banjur aku ing
sisih kulon”.
Novi
: “ Ayo ana ing omah
iki podho ucap janji yen awake mbesok yen podho wis sukses ora bakal lali karo
kanca-kancane lan tetep jaga silaturahmi marang kancane”.
Putri
: “Aku setuju karo usulanmu
pokok mbesuk sopo sing bakale sukses disek kudu bisa ngajak koncone ben iso
sukses koyo liyane”.
Dewi
: “Gek ngono ayo
podho ndang sinau sing tenanan kareben karepane dewe kabeh iso kawujud”.
Dini
: “Yen ngono gek
ndang podho bali mengko lak podho digoleki wong tuwane, Sesuk ketemu maneh neng
perpustakaan sekolah jam 06.30"
Saben
esuk perpustakaan kui enggon kanggo nungguni kanca-kancane.
10 tahun mari ngono
Dini usaha nggoleki ketelu kanca rakete. Saiki Novi uwis dadi pengusaha salon ana ing kutha Surabaya,
Dewi uwis dadi dosen ana ing Universitas
terkenal ing Jakarta, dene Dini dadi kepala Daerah ana ing kutha panggone lahir.
Dewi
lan Novi wis saguh yen suk tanggal 20 Januari bakal kumpul ana ing rumah makan Ratusari sing panggone ana
ing sak cedake sekolah SMK mbiyen. Nanging, kari Putri sing durung mesti isa teka
amarga saiki dheweke dadi dokter spesialis
ana ing rumah sakit Melati.
( Dini lagi njajal telpon Putri menyang rumah sakit panggone kerja )
Dini
: “Halo, sugeng
siang ?”
Receptionis rumah sakit
:
“Halo, sugeng siang, ngapunten niki saking
sinten nggih?”
Dini : “Niki saking Dini,
punapa niki saking griya sakit Melati ?”
Receptionis rumah sakit
:
“Inggih leres, wonten ingkang saged kula bantu ?”
Dini
: “Punapa Dr. Putri
wonten ?”
Receptionis rumah sakit
: “Dr. Putri taseh wonten operasi, mangke kula aturaken dumateng
Dr. Putri supados telpon ibu Dini maleh”.
Dini
: “Inggih sampun
menawi
ngoten, kula nitip pesen supados Dr. Putri
mbenjang kempalan wonten ing rumah makan Ratusari”.
Receptionis rumah sakit
:
“Inggih bu mangke
kula aturaken ”.
20
Januari seminggu sak bibare Dini telpon Receptionis
rumah sakit Melati
( Ing Rumah Makan Ratusari, kahanane ing kono pancen adem lan resik, mula panggone rame ditekoni wong seng arep mangan )
Novi
: “Kaya kenal, apa
iki Dini kancaku SMK mbiyen?”
Dini
: “ Novi ? Iyo Vi aku Dini konco raketmu mbiyen. Kepriye kabarmu saiki?”
Novi
: “Alhamdulillah kabarku apik wae, la kabarmu kepriye Din ?”
Dini : “Alhamdulillah kabarku ya apik-apik wae. Kepriye usahamu saiki? Wis bukak cabang
ana ngendi wae ?”
Novi
: “Alhamdulillah saiki usahaku uwis luwih maju ketimbang mbiyen, saiki lagi proses bukak
cabang ana ing Malang lan
Kediri”.
Banjur
Dewi teka.............
Dewi
: “ Dini Novi!”.
Dini
lan Novi : “ Dewi,
kepriye kabarmu?”
Dewi
: “Alhamdulillah sehat, kepriye kabarmu podoan?”
Dini
lan Novi : “Alhamdulillah awake
dhewe
sehat-sehat wae, kepriye
saiki podhoan usahane?”
Dini
: “Alhamdulillah saiki aku wis iso mimpin daerah kelahiranku dewe”.
Novi
: “Yen aku saiki wes
bukak salon dewe neng kutha Surabaya, Malang
lan Kediri”
Ujug-ujug
Putri teka. . .
Putri : “Assalmau’alaikum , sepurane ya Din aku wingi raiso ngangkat telponmu aku
wingi ana operasi dadakan. Eh piye iki podhoan
kabare ? isek eleng karo aku to
?”
Dini, Novi lan Dewi : “Wa’alaikumsalam bu
dokter. Kabare
apik-apik wae. Kepriye
awakmu
kok sajake sibuk banget to ?”
Putri
: “Ya kaya mengkene
iki kahanane kudu bisa mbiyantu
msyarakat kabeh”.
Dini
: “Alhamdulillah saiki
wis podho sukses kabeh, iki
amarga pas awake dhewe
isih sekolah sregep lan tenanan anggone sinau”.
Novi
: “Sak liyane iku
amarga rasa kepinginane awake dhewe sing
gedhe supaya bisa sukses”.
Dewi
: “Saiki janjine
awake dhewe mbiyen
lan tugas BK sing awake tempel
ing rumah pohon iso dadi kenyataan”.
Putri
: “Mula saiki ayo
podho disambung raketne silaturahmi sing wis tukul
wiwit mbiyen dadi luwih raket, masio
podho bedho
panggonan”.
Akhire papat bocah mau
bisa sukses kabeh amarga usaha, kerja keras
lan dongo marang sing Kuasa.
Anggota
1.
Nurul Mufidah (21)
2.
Purnamawati Setyo Puji (24)
3.
Qomsi Wafrina (26)
4.
Ririn Dian Puspitaningrum (33)
XII AKUNTANSI 3
