Rabu, 18 Januari 2017

KEKANCA LAN CITA - CITAKU



KEKANCA LAN CITA - CITA

10 Juni 2014 – Esuk umut umut Dini wis siap budhal sekolah.  Dheweke seneng banget amarga ing dina iku statuse wis dadi kakak kelas sing ana ing salah sawijining sekolahan favorit ing kuthone.  Kaya dene biasane Dini mesthi nunggu ketelu konco rakete yaiku Novi, Fina, lan Cinta ana ing perpustakaan sekolah.  Bocah papat iku pancen bocah kang sregep lan pinter – pinter.  Saben semesteran bocah papat iku mesthi oleh rangking paling dhuwur ing kelase.  Ora let suwi banjur koncone teko.
  
( ana ing ngarep perpus seng katon resik lan rapih ) 
Dini : “Fin, pean tekone kok awan banget, kawanen ta ?”
Fina : “Ora Din, nanging mau bensin motorku entek, dadine aku kudu tuku bensin disek ing SPBU lor SMPku kae”.
Novi : “Sorry cah, aku telat, aku lali nek dino iki mlebu sekolah”.
Dini : “Pean iki nov, nov, mosok lali yen dina iki mlebu”.
Novi : “Hehehe, maklum kebiasaan yen preian sekolah aku mesthi tangi awan.
Fina : “Lha Cinta ing endi Din ?”
Dini : “Wonge mau pamit aku, dheweke arep ing kantin disek, tumbas sarapan.

Kepapat bocah iku mau banjur mlaku menyang kelase.

(  ana ing ngarep  kelas XII Akuntansi 5 . kelas kang panggone ana ing paling mburi dewe seng cedak mushola, nanging kahanane ora tau anteng, isine mung rame lan senengane gojekan )

Dini : “Cah, tugas BKmu (Bab Masa Depan) wes kok garap opo durung?
Novi : “ Wis, iki garapanku wis rampung”.
Dewi lan Putri : “ Garapanku yo wis rampung”.
Novi : “ Nek kabeh wis, ayo podho ndang dikumpulne”.
Dewi : “ Ayo, mengko ditempelne ing rumah pohon ing enggon biasane awake kumpul”.
Dini : “ Ayo, mengko muleh sekolah ya”.
Dewi,Novi, lan putri : “ Iyo”.

Sak bubare sekolah banjur kepapat bocah iku mau kumpul ana ing rumah pohon sing biasane kanggo kumpul bocah-bocah mau.

( ana ing rumah pohon kang panggone ana ing sak kidul e sekolahan )

Putri : “ Ayo ditempelne ing blabak kene wae”.
Dini : “ Ngene wae, Putri gonmu tempelno ono ing blabak sisih wetan, Dewi ana ing sisih Lor, Novi gonmu sisih kidul banjur aku ing sisih kulon”.
Novi : “ Ayo ana ing omah iki podho ucap janji yen awake mbesok yen podho wis sukses ora bakal lali karo kanca-kancane lan tetep jaga silaturahmi marang kancane”.
Putri : “Aku setuju karo usulanmu pokok mbesuk sopo sing bakale sukses disek kudu bisa ngajak koncone ben iso sukses koyo liyane”.
Dewi : “Gek ngono ayo podho ndang sinau sing tenanan kareben karepane dewe kabeh iso kawujud”.
Dini : “Yen ngono gek ndang podho bali mengko lak podho digoleki wong tuwane, Sesuk ketemu maneh neng perpustakaan sekolah jam 06.30"

Saben esuk perpustakaan kui enggon kanggo nungguni kanca-kancane. 

10 tahun mari ngono Dini usaha nggoleki ketelu kanca rakete. Saiki Novi uwis dadi pengusaha salon ana ing kutha Surabaya, Dewi uwis dadi dosen ana ing Universitas terkenal ing Jakarta, dene Dini dadi kepala Daerah ana ing kutha panggone lahir. 

Dewi lan Novi wis saguh yen suk tanggal 20 Januari bakal kumpul ana ing rumah makan Ratusari sing panggone ana ing sak cedake sekolah SMK mbiyen. Nanging, kari Putri sing durung mesti isa teka amarga saiki dheweke dadi dokter spesialis ana ing rumah sakit Melati.

( Dini lagi njajal telpon Putri menyang rumah sakit panggone kerja )

Dini                                 : “Halo, sugeng siang ?
Receptionis rumah sakit : “Halo, sugeng siang, ngapunten niki saking sinten nggih?
Dini                                 : “Niki saking Dini, punapa niki saking griya sakit Melati ?”
Receptionis rumah sakit : “Inggih leres, wonten ingkang saged kula bantu ?
Dini                                 : “Punapa Dr. Putri wonten ?”
Receptionis rumah sakit : “Dr. Putri taseh wonten operasi, mangke kula aturaken dumateng 
                                          Dr. Putri   supados telpon ibu Dini maleh”.
Dini                                 : “Inggih sampun menawi ngoten, kula nitip pesen supados Dr. Putri 
                                          mbenjang kempalan wonten ing rumah makan Ratusari”.
Receptionis rumah sakit : “Inggih bu mangke kula aturaken ”.

20 Januari seminggu sak bibare Dini telpon Receptionis rumah sakit Melati

( Ing  Rumah Makan Ratusari, kahanane ing kono pancen adem lan resik, mula panggone rame ditekoni wong seng arep mangan )

Novi         : “Kaya kenal, apa iki Dini kancaku SMK mbiyen?
Dini          : “ Novi ? Iyo Vi aku Dini konco raketmu mbiyen.  Kepriye kabarmu saiki?
Novi         : “Alhamdulillah kabarku apik wae, la kabarmu kepriye Din ?”
Dini          : “Alhamdulillah kabarku ya apik-apik wae. Kepriye usahamu saiki? Wis bukak cabang
                     ana ngendi wae ?
Novi        : “Alhamdulillah saiki usahaku uwis luwih maju ketimbang mbiyen, saiki lagi proses bukak
                   cabang ana ing Malang lan Kediri”.
Banjur Dewi teka.............
Dewi               : “ Dini Novi!”.
Dini lan Novi  : “ Dewi, kepriye kabarmu?
Dewi               : “Alhamdulillah sehat, kepriye kabarmu podoan?
Dini lan Novi : “Alhamdulillah awake dhewe sehat-sehat wae, kepriye saiki podhoan usahane?
Dini                : “Alhamdulillah saiki aku wis iso mimpin daerah kelahiranku dewe”.
Novi               : “Yen aku saiki wes bukak salon dewe neng kutha Surabaya, Malang lan Kediri
Ujug-ujug Putri teka. . .
Putri                           : “Assalmau’alaikum , sepurane ya Din aku wingi raiso ngangkat telponmu aku 
                              wingi ana operasi dadakan.  Eh piye iki podhoan kabare ? isek eleng karo aku to ?”
Dini, Novi lan Dewi : “Wa’alaikumsalam bu dokter.  Kabare apik-apik wae.  Kepriye awakmu
                                    kok  sajake sibuk banget to ?
Putri                          : “Ya kaya mengkene iki kahanane kudu bisa mbiyantu msyarakat kabeh”.
Dini                          : “Alhamdulillah saiki wis podho sukses kabeh, iki amarga pas awake dhewe 
                                     isih sekolah sregep lan tenanan anggone sinau”.
Novi                            : “Sak liyane iku amarga rasa kepinginane awake dhewe sing 
                                      gedhe supaya bisa sukses”.
Dewi                            : “Saiki janjine awake dhewe mbiyen lan tugas BK sing awake tempe
                                       ing rumah pohon iso dadi kenyataan”.
Putri                          : “Mula saiki ayo podho disambung raketne silaturahmi sing wis tukul 
                                    wiwit mbiyen dadi luwih raket, masio podho bedho panggonan”.

Akhire papat bocah mau bisa sukses kabeh amarga usaha, kerja keras lan dongo marang sing Kuasa.


Anggota
1.      Nurul Mufidah                          (21)
2.      Purnamawati Setyo Puji          (24)
3.      Qomsi Wafrina                         (26)
4.      Ririn Dian Puspitaningrum     (33)

XII AKUNTANSI 3

Tidak ada komentar:

Posting Komentar