Drama Basa Jawa
XII APK 1
Nama Kelompok :
1. Afifah Nur Safitri (02)
2. Andri Arianto W (07)
3. Aula Rohmawati (18)
4. Devie Listianingtias
(26)
Kandhane Simbok
Ing sawijining desa ing
tanah Jawa, urip bocah jenenge Mungkidi lan adike Sri Ratu. Mungkidi lan Sri
Ratu urip karo simboke ning Magetan.
Sawijining dina, Mungkidi
lan Sri Ratu arep dolan menyang omahe wong tuwone sing kerjo adoh saka omahe
mbok'e yaiku Surabaya.
Mbok'e :
"Le..nduk..jajal reneo"
Mungkidi : " Ana apa
mbok?"
Sri Ratu : "Iyo
mbok..ana apa mbok, iki lagi arep beres-beres klambi lo mbok"
Mbok'e : "Iyo
le..nduk, ngene lo..kowe cah 2 lak arep menyang omahe bapak ibu mu. Iki mbok'e
enek sangu gawe kowe mengko neng dalan"
Mungkidi : "Iki wis
ana duwit saka tabungan ku mbok"
Sri Ratu : "Iyo
mbok..duwite gawe mbok'e wae"
Mbok'e : "Wis di
simpen was duwite gawe tabungan sekolah. Iki duwite digawa, pisan mbok'e wis
gawe panganan mangko di pangan bareng yo..nek wis teko Jombang"
Sri Ratu : "Matur
suwun nggeh mbok..Sri sayang mbok'e"
Mungkidi :
"Mbok..mbok..iki wis jam 11, bis budhal jam 12 awan. Aku tak beres-beres
sek mbok"
Mbok'e : "Iyo le..ojo
lali karo sing digawa ojo sampe keri neng bis, ojo lali diteliti loo?!"
Mungkidi : "Siap
mbokk"
Banjur Mungkidi lan Sri
Ratu pamitan karo mbok'e
Mungkidi : "Mbok aku
pamit dhisik yo mbok"
Sri Ratu : "Simbok
ati-ati neng omah"
Mbok'e : "Iyo
le..nduk.. Mbok'e mung iso kirim dongo supaya budhal mulih slamet"
Mungkidu lan Sri Ratu :
"Aminnn"
Sak wise pamitan, Simbok,
Mungkidi, lan Sri Ratu budhal menyang terminal. Mungkidi lan Sri Ratu numpak
bis jurusan Madiun-Surabaya.
Kernet bis :
"Surabaya...Surabaya"
Mbok'e : "Pak tulung
nggeh mangke nek pun tekan Jombang, lare niki dikandhani"
Kernet : " Nggeh,
Bu..Tariiikkkkkk"
************************************************
Ing perjalanan suwe, ing
terminal Ringinanom Nganjuk Mungkidi takon kernet bis.
Mungkidi : "Wis cedak
Jombang durung Lik?"
Kernet : "Durung
le..jek suwe"
Ora let suwi teko terminal
arah Jombang, Mungkidi takon maneh.
Mungkidi : "Wis tekan
Jombang Lik??"
Kernet : "Durung
le..jek uuuadohhhh"
Mungkidi lan Sri Ratu
suwe-suwe bosen nunggu lan akhire keturon. Bis terus mlaku arah Surabaya. Ora
kroso bis wis nglewati Jombang. Kernet lali pesene mbok'e, bareng kelingan
kernet langsung omong supir bis.
Kernet : "Duhh
kang..aku doso marang bocah-bocah iki (karo nudingi bocah 2 iku) mau aku
dipeseni mbok'e yen tekan Jombang bocahe kandhanono!"
Sopir : "Wahh lha piye
kowe kuwi..Jombang wis klewat adoh (sopire bingung)
Tujukno sopire apikan gelem
mbalik menyang Jombang. Sak wise jalok persetujuan penumpang liyo, mergo
mesakake Mungkidi lan Sri.
Sak wise teko Jombang
Mungkidi di gugah.
Kernet : "Le..nduk
tangi wis teko Jombanh iki!! (karo nggoyang-goyang awake Mungkidi lan Sri)
Mungkidi : "Wis tekan
Jombang Lik?? (Karo grusa-grusu mbukak kantong ngetokake sangune, sego sambel
lawuhe iwak asin)"
Kernet : "Arep mudhun
kene le???"
Sri Ratu : "Ora Lik,
wong aku arep menyang Surabaya delengen tikete!"
Mungkidi : "Mau simbok
ku pesen, sangune mengko di pangan nek wis tekan Jombang wae (Mungkidi karo
muluk sego)"
Kernet lan sopire :
"Woo....Weedhussss Jaran tenan bocah iki...!!! Tiwas mbalikkk!!!!!"
Akhire Mungkidi lan Sri
diterke maneh menyang Surabaya neng tujuane.
*TAMAT*
Tidak ada komentar:
Posting Komentar