Selasa, 07 Februari 2017

Hape Limited Edition



 Hape Limited Edition


Ing sawijining dina, Lela ,Mita ,lan Lita arep gawe tugas bareng ning omahe Lita.

Lela lan Mita: “Assalamualaikum.”

Lita                  : “Waalaikumsalam. Jam semene kok lagi teka.”

Lela                 : “On time si iki?”

Lita                  : “On time apane. Wis telat iki.”

Mita                 : “Wis wis rak sah ribut. Mau isik adus.”

Lita                  : “Yowis. Ayo do mlebu.”

...

Lita                  : “Mbak…. Mbak Novita… tulung gawekke ngombe kanggo kanca-kancaku yo.”

Mbak Novita   : “Beres…Sekawan njih ndoro.”

Lita                  : “Yo... cepet yo.”

Mita                 : “Walah raksah repot repot.”

Lela                 : “Jajane ojo lali lho…”

Mita                 : “Heh kowe ki..”

Lita                  : “Haha. Rak apa-apa kok. Mengko ben ditukokke karo Mbak Novita.”

Lela                 : “Lhah ngono. Nek ana jajane kan dadi semangat gawe tugase.”

Mita                 : “Kowe ki jajan wae.”

Mbak Novita   : (teka seko pawon) “niki unjukane kalian jajanipun ndoro.”

Mita, Lela        : “Matur nuwun mbak.”

Mbak Novita   : “Iyo. Iki meh do gawe opo sih?”

Lela                 : “Meh gawe tugas sekolah mbak.”

Mbak Novita   : “Lhah ngono. Aja dolan terus.”

Mita                 : “Iyo mbak.”

Mbak Novita   : “Yo wis, aku tak ngasahi sek yo.”

Mita                 : “Iyo mbak.”

...

Lela                 : “Iki tugase kon piye to?”

Mita                 : “Koweki malah rak ngerti. Kuwi lho, kon gawe teks drama basa jawa.”

Lela                 : “Wah gampang kuwi. Golek wae ning google akeh si?”

Lita                  : “Tapi tugase kan kon gawe, orak kon golek?”

Lela                 : “Halah rak apa-apa, mengko diganti sitik-sitik. Paling Pak Guru yo rak ngerti  
                            kok. Paling yo Ping Pongan gurune. Rak ngerti nek dhewe iku nggolek ning  
                            internet.”

Mita                 : “Ojo ngono Lel. (nepuk pundake Lela) Yo wis. Aku tak golek sek seko hp yo.”

Lita                  : “Aku tak golek sisan.”

……

Lela                 : “Piye wis nemu durung?”

Mita                 : “Kowe ki orak golek malah ngomong wae.”

Lela                 : “Iyo iyo, aku tak goleki sisan.”

Mita                 : “Lhah ngono.”

Lela                 : “Lho Ya, kowe kok malah instagraman?”

Lita                  : “Hehe, nyambi sitik orak apa-apa to.”

Lela                 : “Yo wis lah. Sing penting entuk mengko.”

Mita                 : “Nah wis nemu ki aku. Judule ‘Kekancan lan Katresnan.”

Lita                  : “Wah koyoke apik kuwi. Piye Ceritane?”

Mita                 : “Dadi Melisa karo Bagus kuwi kanca sak kelas. Saben dina bocah 2 kuwi  
                           digasaki, diece terus karo kanca-kancane. Banjur akhire cah 2 kuwi jadian.”

Lela                 : “Wah apik kuwi. Mengko digantini meneh. Ben rak ngetoki nek golek ning       
                            google.”

Mita                 : “Yo wis, sing gantini kowe yo?”

Lela                 : “Siap, tak gawane aku.”

Lita                  : “Nah nek wis nemu ngene kan ayem.”

Mita                 : “Wah wis sore iki. Ayo mulih ndisik Lel.”

Lela                 : “Iyo. Ya aku karo Mita bali sek yo.

Lita                  : “Iyo, ati-ati.”

********

Bengine, Puri lagi kebingungan goleki Hp ne.

Puri                  : “Aduh, Hp ku ning endi yo. Gawat ki nek ilang, Hp larang kuwi.   
                           Ta...Lita...Kowe ngerti Hpku porak.”(bengok-bengok ngundang adhine sing isih   
                           ning kamar)

Lita                  : (teka seko kamare) “Goleki apa tho  Mbak yu? Kok koyok kebingungan.”

Puri                  : “Iki lho dek, Hpku ilang.”

Lita                  : “Hp sing ndi mbak?”

Puri                  : “Kae lho, Hp impor asli Amerika, kiriman soko pacarku. Hp sing paling larang
                           dewe kae lho.”

Lita                  : “Koyok sampeyan duwe pacar wae mbak... mbak...”

Puri                  : “Wah kowe ki kok ngece men to. Malah arep rabi.”

Lita                  : “Mosok iyo mbak? La nek tunangan kapan?.”

Puri                  : “Wis wis orak sah dibahas. Sing penting Hp kuwi ning ndi?”

Lita                  : “Lha mbok delehke ngendi mbak? Dieling-eling sek.”

Puri                  : “Mau isuk ki ning kene... Apa dijupuk kancamu kae? sing mau awan gawe tugas
                            ning kene, sapa jenenge?”

Lita                  : “Lela mbak. Aja nuduh sembarangan ngono ra. Jajal digoleki sekmeneh.”

.....

Mita, Lela        : “Assalamualaikum.”

Lita, Puri         : “Waalaikumsalam.”

Puri                  : “Lha kae kancamu teka. Mesti meh mbelekkake Hpku kae.”

Lita                  : “Aja nuduh sek mbak.” ( banjur mbukakke lawang)

Mita                 : “Eh Ta, iki teks dramane wis diedit karo Lela. Garek ngeprint ki, aku rak duwe
                            printer. Kowe duwe si?”

Lela                 : “Iyo, printerku yo lagi rusak.”

Lita                  : “Siip. Ayo do mlebu, diprint ning njero.”

Puri                  : “Nah iki bocahe!!!  Eh ngaku kowe njupuk Hp imporku ra?”

Lela                 : “Lhoh, sembarangan nek ngarani. Duwe bukti apa kowe?”

Mita                 : “Iyo, nek rak duwe bukti ki aja nuduh.”

Puri                  : “Halah kuwi kan Hp larang, limited edition meneh, mesti pengen duwe kowe.”

Lita                  : “Wis mbak Pur!! rak sah nuduh nuduh ngono.”

Lela                 : “Wah rak level njupuk Hpmu. Nek gelem aku tuku sing luwih larang yo iso, Hp   
                            koyok ngono wae kok. Paling piro si regane?”

Puri                  : “Halah garek ngaku wae gampang si, rak sah kakean alesan ngono.”

Lela                 : “Nek rak percoyo jajal golekano ning kantongku nek ono.”

Puri                  : (goleki ning kantonge Lela) “Paling wis mok pindah ra, apa mbok titipke ning
                           tase Mita?”

Mita                 : “Nyoh gledhano tasku.”

Puri                  : (gledhahi tase Mita) “Lho kok orak ono yo.”

Lela                 : “Diomongi kok ngeyel e nganyel ne wong. Aku ki rak njupuk Hp mu yo.”

Mbak Novita   : “Ana apa si kok ribut-ribut?”

Lita                  : “Iki lho mbak, Mbak Puri kelangan Hpne, banjur nuduh Lela sing jupuk?”

Mbak Novita   : “Walah...Koyok mengkono wae ribut. Sing muk maksud Hp iki po?” (karo
                            nguduhake Hp ne nang puri) “Mau awan Hp iki gumletak ning jubin. Terus tak
                            singkirke ben orak ilang.”

Puri                  : “Walah mbak… mbak… kok orak ngomong awit mau si?”

Mbak Novita   : “Mau sore ki aku meh kandha, tapi akeh gawean dadine lali. Kowe orak takon  
                            aku si.”

Lela                 : “Kae ra. Dudu aku yo sing njupuk. Isa tak tuntut ning pengadilan kowe ko,
                            pencemaran nama baik ki ngerti ra?.”

Mita                 : “Mulano aja nuduh sembarangan.”

Puri                  : “Hehe, iyo, ngapurane yo Lel, Mit.”

Lita                  : “Lhah ngono mbak, njaluk ngapura.”

Lela                 : “Iyo iyo, mbesok meneh ki nek rak duwe bukti aja nuduh sembarangan ngono
                            lho.”

Lita, Mita        : “Wuuuuuuuuuuu………”

Puri                  : “Iyo, iyo isin aku.”


Asmanipun Anggota Kelompok 3  :
1. Lela Indah Sari      (03)
2. Lita Ramadhana    (10)
3. Mita Fathimah       (17)
4. Novita Ambarsari  (24)
5. Puri Dwi Rahayu   (31) 

(XII APK 3 )


Tidak ada komentar:

Posting Komentar