KEONG MAS
Ing sawijining dino Raden Inu Kertapati
lan Candra kirana ana ing krajaan ngenekake parepatan kanggo ngrembug babagan
nikahane Raden Inu Kertapati lan Candra Kirana. Ananging Dewi Galuh sedulurane
Candra Kirana ora seneng yen Raden Inu lan Candra Kirana nikahan banjur dheweke
lunga saka krajaan kanggo nemoni Mbah Dukun.
Dewi galuh : “Aku pengen adhiku dadi apa wae sing paling
nggilani. Cepet saiki!”
Mbah dukun : “Ngapunten sakderenge putri, nanging wonten punapa saengga
kula kedah ngutuk Candra Kirana?”
Dewi Galuh : ”Candra Kirana wes ngrebut Raden Inu Kertapati saka aku, aku
ora pengen ngerti Candra kirana dadi bjone Raden Inu Kertapati.”
Mbah Dukun : “Inggih putri.”
(Ing sawijining dina, ana rondo tuwo sing diarani mbok randha dadapan sing
lagi golek iwak nganggo jala ing kali.)
Mbok Randha : “Rasa-rasane dina iki aku pengin mangan iwak. Ah … coba tak
golek iwak nang kali nganggo jala, mesthi luwih cepet entuk katimbang nganggo
pancing.”
(Saktekane ing kali…)
Mbok Randha : “kira-kira sing akeh iwake ngendi ya?”
(Mbok Randha Dadapan banjur nggolek pakan iwak, supaya iwake pada teka lan
gampang dijupuk nggo jala. Nanging dheweke malah nemokake keong kang warnane
emas sing nyangkut ing jalane. Keong mas banjur digawa bali karo mbok Randha Dadapan.)
Mbok Randha : “Coba tak kei pakan supaya iwake pada nyedak. Aduh-aduh kok
ora ana sing nyedak, nanging jalaku abot, oleh apa ya iki…? Weh…lah, keong mas
apik banget warnane beda karo liyane. Tak gawa mulih wae takingu.”
(Sakwise tekan ngomah, keong mau banjur disimpen ana genthong. Dina sesuke,
mbok Randha nunggu-nunggu iwak njedhul, nanging wis dienteni suwe iwake ora
njedhul-njedhul. Mbok Randha Dadapan banjur bali menyang ngomah.)
Mbok Randha : “Endi iwake, awet wingi kok ora njedhul-njedhul apa lagi
musim jagongan ya, iwake pada njagong, yo wis lah mulih wae.”
(Saktekane ing ngomah Mbok Randha Dadapan kaget amarga neng meja pawone wis
ana panganan kang enak-enak dheweke kaget banget.)
Mbok Randha : “We ladalah, saka ngendi tekane panganan iki, sapa sing
ngeteri ya?”
(Mbok Randha ngubengi omahe, ora ana wong siji-sijio dheweke tambah bingung
mikir asale panganan kuwi. Mbok Randha Dadapan banjur nduwe cara supaya ngerti
sapa sing menehi panganan kanggo dheweke.
Sesuke Mbok Randha ethok-ethoke lungo neng
kali, padahal dheweke menyang mburi omah pengin ngerti asale panganan akeh
kuwi. Mbok Randha Dadapan kaget amarga keong mas sing neng genthong
ngerti-ngerti dadi perawan ayu. Perawan mau banjur masak lan nyepakake panganan
neng meja. Mbok Randha Dadapan banjur nemoni perawan mau.)
Mbok Randha : “Kowe sapa cah ayu? Kok iso keong alih dadi perawan ayu? Saka
ngendi asalmu?”
Candra Kirana : “Kula putri Candra Kirana saking Kraton Daha ingkang
disihir dados keong mas dening mbah dukun ingkang kautus dening sedherek kula.”
(Sakwise njawab pitakonan saka Mbok Randha Dadapan, Candra Kirana banjur
malih maneh dadi keong mas. Mbok Randha Dadapan semaput amarga kaget banget
karo kedadean sing dialami lagi wae.
Raden Inu Kertapati ngerti menawa Candra Kirana ilang. Dheweke banjur
nggolek’i Candra Kirana kanthi membo-membo dadi wong cilik.)
R.Inu Kertapati : “Waduh Candra Kirana ana ngendi ki? Hem…cah
ayu ndang balio, kakang kangen karo kowe. Wah aku kudu goleki dheweke, nanging
piye carane ya? Aha…aku membo-membo dadi rakyat wae.”
(Nanging Mbah Dukun krungu menawi Raden Inu Kertapati arep ngoleki Candra
Kirana. Dheweke banjur membo-membo dadi manuk gagak lan niat nyelakakake Raden
Inu Kertapati.)
Mbah Dukun : “Raden, panjenengane badhe tindak pundi?”
R.Inu Kertapati : “Aku arep nggoleki Candra Kirana ana apa kowe kok
ngalangi lakuku.”
Mbah Dukun : “Ngapunten Raden, kula badhe nyaosi pirsa
bilih Candra Kirana wonten ing tengah alas.”
R.Inu Kertapati : “Apa bener?”
Mbah Dukun : “Inggih Raden!”
R.Inu Kertapati : “Tak cekel omonganmu!”
(Nalika ana ing tengah alas, Raden Inu Kertapati ora nemokake Candra
Kirana. Dheweke ketemu pengemis, pengemis iku muni yen Candra Kirana ing
pinggir alas cedak kali, Desa Dadapan.)
R.Inu Kertapati : “Candra Kirana… kowe ana ngendi cah ayu? Aku Raden Inu
Kertapati!”
Pengemis : “Raden
sedekahipun …” (tangane ngatung)
R.Inu Kertapati : “Niki kula wonten satunggal ewu rupiah.”
Pengemis : “Nuwun Raden,
ngapunten panjenengan madosi Candra Kirana?”
R.Inu Kertapati : “Inggih Mbah, jenengan ngertos saking pundi?
Nalika manuk gagak kalawau ngendikan Candra Kirana wonten ing tengah alas
mriki.”
Pengemis : “Manuk gagak
niku badhe nyelakakake panjenengan, sejatine Candra Kirana ing laladan
Dadapan.”
R,Inu Kertapati : “Matur nuwun mbah, kula badhe nglajengaken lampah.”
Pegemis :
“Sami-sami raden.”
(Ing wektu iku, Mbah Dukun lan Pengemis adu kekuatan)
Mbah Dukun : ”Woi ngopo kowe nyampuri urusanku? Apa kowe
wani karo aku?”
Pengemis : “Anggomku ngalahke kowe
iku gampang rasakna penthungku iki!”
Mbah Dukun : “Waduh…!”
Pengemis : “Kalah tho!”
(Ana ing dadapan Raden Inu Kertapati mampir ing salah sawijining gubuk arep
mampir ngombe. Dheweke weruh Candra Kirana ing njero gubuk kuwi.)
R.Inu Kertapati : “Wah ngelak ki aku. Mampir neng gubuk iku
sek wae lah. Kulo nuwun…!”
Candra Kirana : “Mangga wonten perlu napa?”
R.Inu Kertapati : “Candra Kirana … alhamdulilah akhire aku
nemokake kowe.”
Candra Kirana : “Inggih, kula Raden.”
R.Inu Kertapati : “Aku nggoleki awakmu nganti ngendi-ngendi
cah ayu, kepriye critane awakmu iso tekan kene?”
Candra Kirana : “Niku Raden kula dipun kutuk dadi keong
mas dening Mbah Dukun lajeng kula diopeni kaliyan Mbok Randha Dadapan wonten
mriki.”
R.Inu Kertapati : “Nistha temen kelakuane Dukun kuwi, sakiki
dening aku wis nemokake awakmu ayo balek nang krajaan karo aku.”
Candra Kirana : “Sembah nuwun Raden.”
Raden Inu Kertapati lan Candra Kirana
banjur ngadakake pesta kangge gelar syukuran dening baleke Candra Kirana
menyang krajaan maneh. Senajan tho Candra kirana ora nesu karo Dewi Galuh
nanging nasibe Dewi Galuh yaiku sakdulurane Candra Kirana, tetep dimudhunke
tingkatane amarga tumindhake sing nistha banjur ora dadi dewi maneh nanging
dadi rakyat biasa ing Desa Dadapan.
Kelompok
5.
Anggota
Kelompok :
1. Anggi
Prastyo (05)
2. Chintya
Intan P (13)
3. Ewith
Sara L (21)
4. Krismonika
A.C (29)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar